راه را گم کرده ام آواره و تنها شدم*

بسم الله الرحمن الرحیم
از جنون این عالم بیگانه را گم کرده ام
آسمان سیرم، زمین خانه را گم کرده ام

نه من از خود، نه کسی از حال من دارد خبر
دل مرا و من دل دیوانه را گم کرده ام

چون سلیمانم که از کف داده ام تاج و نگین
تا ز مستی شیشه و پیمانه را گم کرده ام

از من بی عاقبت، آغاز هستی را مپرس
کز گرانخوابی سر افسانه را گم کرده ام

طفل می گرید چون راه خانه را گم می کند
چون نگریم من که صاحب خانه را گم کرده ام؟

به که در دنبال دل باشم به هر جا می رود
من که صائب کعبه و بتخانه را گم کرده ام

+ و التیام تمام دردهام شدی ...
++ باشه دیگه حرفی نمی زنم. اشتباه کردم جز پیش خودش حرفی رو زدم.

پ.ن: غصه هایم را ریختم دور در میان دفتری ...

و الی الله ترجع الامور ...

*روح الله پیدایی

دعای اضطراری

بسم الله الرحمن الرحیم
میشه مثل همیشه دعامون کنید. فردا صبح قراره یه خبری بهم بدن. شرحش و توی پیامک خواستم بنویسم جا نشد. :| نیست من دلم نمیاد روده درازی نکنم.
والی الله ترجع الامور...

مگر عشق چیزی جز تو ست ..

بسم الله الرحمن الرحیم
ناهار را که خوردیم مشغول شستن ظرف ها شدم و زیر لب با خودم غر غر می کردم. دستی به پاچه شلوارم چنگ زد اما زمزمه های من گوش هایم را کیپ کرده بود تا بشنوم آن پایین کسی چیزی می گوید.
مامان از پشت سرم می آیند، به سمت امیر دولا می شوند و می گویند: "الهی من فدات شم... پلک ببین میزنه به پات میگه آب میخوام.."
لیوان را بر میدارم و خودم را با امیر هم قد می کنم. نفس های کوچکش که به صورتم می خورد، پرش قلبم را توی سینه ام احساس می کنم. قلپ قلپ ... حسابی تشنه است..

پ.ن: دلم همچین نفس های کوچکی را خواست..
پ.ن2: ای صاحب همه نفس های کوچک، به حق نفس گرم و کوچک نوزاد کربلا، هوای دل های داغان مان را داشته باش ...

و الی الله ترجع الامور ...