زده ام تفالی به کلام تو

" بسم الله الرحمن الرحیم " 

تفال ــی که نتیجه اش شد آیات 188 تا 206 سوره مبارکِه اعراف 

 

 قُل لا أَمْلِک لِنَفْسی نَفْعاً وَ لا ضراًّ إِلا مَا شاءَ اللَّهُوَ لَوْ کُنت أَعْلَمُ الْغَیْب لاستَکثرْت مِنَ الْخَیرِ وَ مَا مَسنی السوءُإِنْ أَنَا إِلا نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ‏(188) هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنهَا زَوْجَهَا لِیَسکُنَ إِلَیهَافَلَمَّا تَغَشاهَا حَمَلَت حَمْلاً خَفِیفاً فَمَرَّت بِهِفَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئنْ ءَاتَیْتَنَا صلِحاً لَّنَکُونَنَّ مِنَ الشکِرِینَ‏(189) فَلَمَّا ءَاتَاهُمَا صلِحاً جَعَلا لَهُ شرَکاءَ فِیمَا ءَاتَاهُمَافَتَعَلی اللَّهُ عَمَّا یُشرِکُونَ‏(190) أَ یُشرِکُونَ مَا لا یخْلُقُ شیْئاً وَ هُمْ یخْلَقُونَ‏(191)

بگو من اختیار سود و زیان خویش ندارم جز آنچه خدا خواسته است اگر غیب می‏دانستم سود بسیار می‏بردم و بدی بهمن نمی‏رسید من جز بیم‏رسان و نوید بخش برای گروهی که ایمان می‏آورند نیستم ( 189) .

سبب حقیقی اختصاص علم غیب به خدای تعالی این است که غیر او هر چه باشد وجودش محدود است ، و ممکن نیست که از حدش بیرون شده و به آنچه که خارج از حد او و غایت از او است آگاه شود ، و معلوم است که هیچ موجودی غیر محدود و غیر متناهی و محیط به تمام اشیاء نیست مگر خدای تعالی ، پس تنها او عالم به غیب است . ترجمة المیزان ج : 8ص :485

اوست که شما را از یک تن آفرید و همسر او را از او آفرید تا بدو آرام گیرد و چون وی را فرا پوشاند باری سبک گرفت و با آن مدتی سر کرد و چون سنگین شد ، خدا ، پروردگار خویش را بخواندند که اگر فرزند شایسته‏ای به ما دهی سپاسگزار خواهیم بود ( 189) .  و چون فرزندی شایسته به آنهاداد برای خدا در عطیه وی شریکان انگاشتند اما خدا از آن چیزها که با او شریک می‏انگارند برتر است( 190) . چرا این بتان را که چیزی خلق نمی‏کنند و خودشان ساخته شده‏اند با خدا شریک می‏کنید ( 191) .

+اینجا مفصل شرح داده اصل ماجرا را