ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق/ برو ای خواجه ی عاقل، چه هنر بهتر از این؟*

بسم الله الرحمن الرحیم

پیش از تن دادن به مسئولیت های بزرگ یک زندگی مشترک، قبل از همه وکالت گرفتن ها و بله گفتن ها، تو هستی که دلت آشوب است از مهارت هایی که نداری و ترس از روبه رو شدن با موقعیت های جدیدی که توی دلشان قرار می گیری. موقعیت هایی که سرنوشت شان، به خم ابروی تو یا کش آمدن لبخندت گره خورده اند. امّا یگ چیزهایی هستند که همه این قیل و قال های دلت را می خوابانند و بذر امید را درونت بارور می کنند. کلمه های بهشتی که با جادوی شان نهال امید را تناور می کنند و با ریشه دواندنش توی وجودت، دلت را قرص می کنند. کلمه هایی که می توانی طعم سحرآمیزشان را با سر کشیدن بعضی کتاب ها مزه کنی و این لذت را به عمق جانت بچشانی. 

این کلمه های سحر آمیز را در کتاب های شهید پاکنژاد به فراوانی خواهید چشید، پس خودم را و شما را -البته صرفا برای یاد آوری خدمت شما دوستان فرهیخته که حتماً خودتان تمام و کمال آشنا هستید با کتاب های ایشان- توصیه کنم به خواندن مجموعه "ازدواج مکتب انسان سازی" شهید پاکنزاد. چند جلدی که پر است از حرف های خواندنی و توصیه های مفیدِ مفید.

التماس دعای فرج

خداوند همه سربازان اسلام را پیروز و سلامت بدارد ان شاءالله.

وَ اِلی اللهِ ترجع الامور ...

* حافظ